چه تفاوت‌هایی میان نمایشگر و تلویزیون خانگی وجود دارد؟

احتمال دارد برنامه‌های دلخواه‌تان ازجمله سریال یا فیلم‌های سینمایی را در نمایشگر رایانه شخصی نگاه کنید یا بازی‌های ویدیویی را در تلویزیون‌های خانگی تجربه کنید؛ اما باید قبول کرد که با وجود شباهت‌های بسیار میان مانیتور و تلویزیون خانگی، تفاوت‌های سخت‌افزاری نیز وجود دارد که این دو دستگاه را از یکدیگر متمایز می‌سازد

درواقع هریک از این دو دستگاه برای کاربردهای متفاوتی ساخته شدند؛ اما پیشرفت تکنولوژی باعث شد که محدودیت‌های هریک تا حد بسیاری برداشته شود و بتوان از هردو دستگاه برای کاربردهایی یکسان استفاده کرد. 

شاید از مهم‌ترین تفاوت‌های سخت‌افزاری میان نمایشگر و تلویزیون خانگی بتوان به برخورداری تلویزیون از تیونر فرکانس رادیویی ، بلندگوهای توانمندتر، کنترل از راه دور و موارد دیگر اشاره کرد که در ادامه به بررسی هریک از این موارد خواهیم پرداخت.

طبیعتا تفاوت در ابعاد صفحه‌نمایش نیز از وجوه تمایز میان نمایشگر و تلویزیون خانگی است. اصولا تلویزیون‌های خانگی جدید در ابعاد به‌مراتب بزرگ‌تری نسبت به نمایشگرها تولید می‌شوند. بااین‌حال باید گفت مواردی ازجمله ابعاد نمایشگر یا قیمت از موارد پیش‌پا افتاده هستند و هر کاربری از چنین مواردی آگاه است. به همین علت نگاهی عمیق‌تر به تفاوت‌های کمتر اشاره‌شده خواهیم داشت

نمایشگر

نمایشگر را می‌توان دستگاهی خروجی برای نمایش اطلاعات و داده‌های تصویری رایانه شخصی دانست. درواقع وظیفه نمایشگر، ارائه اطلاعات گرافیکی به کاربر است. نمایشگر یا مانیتور قادر به پردازش اطلاعات گرافیکی نیست؛ بلکه چنین اتفاقی در قطعه‌ی سخت‌افزاری دیگری به‌نام واحد پردازنده گرافیکی  صورت می‌گیرد. 

از دیگر تفاوت‌های واضح میان تلویزیون‌های خانگی و مانیتورها می‌توان به تراکم پیکسلی اشاره کرد. نمایشگرها برخلاف تلویزیون‌های خانگی از صفحه نمایشی با ابعاد کوچک‌تر استفاده می‌کنند که درنتیجه به تراکم پیکسلی بالاتری ختم می‌شود. تراکم پیکسلی به میزان پیکسل‌های موجود در هر اینچ از صفحه‌نمایش گفته می‌شود و عواملی مانند ابعاد صفحه‌نمایش و رزولوشن، تأثیر مستقیمی روی افزایش یا کاهش آن دارند.

اصولا نمایشگرها روی میز کامپیوتر قرار داده می‌شوند؛ اما به‌طور معمول، امکان اتصال مدل‌های مختلف تلویزیون‌های خانگی مدرن به دیوار وجود دارد. درست مانند تلویزیون‌های خانگی، مدل‌های اولیه نمایشگرها نیز از فناوری لامپ‌های پرتوی کاتودی استفاده می‌کردند. 

تلویزیون‌ها و نمایشگرهای مجهز به لامپ پرتوی کاتودی درواقع متشکل از تفنگ الکترونی، صفحه‌ای با پوشش فلورسنت و همچنین ابزار داخلی و خارجی برای شتاب‌دهی و کانونی‌کردن اشعه‌ی الکترون می‌شوند. هدف اصلی نیز نمایش تصاویر روی صفحه‌ی فلورسنتی بود.

نمونه‌های اولیه تلویزیون‌ها و نمایشگرهای مجهز به لامپ پرتوی کاتودی به‌صورت مونوکروم بودند و تصاویر را به‌صورت سیاه و سفید پخش می‌کردند؛ اما بعدها مدل‌هایی عرضه شد که قادر به ارائه‌ی تصاویر در رنگ‌های مختلف بودند.

نمایشگرها و تلویزیون‌ها یا لامپ پرتوی کاتدی در سه مدل عرضه شدند؛ محدب یا کروی، مسطح یا فلت و مقعر یا استوانه‌ای

تلویزیون خانگی

تلویزیون‌های خانگی نیز مانند نمایشگرها با هدف پخش محتوای تصویری و ویدیویی ساخته شده‌اند؛ البته با این تفاوت که نمایشگرها برای پخش محتوا نیاز به دستگاه دیگری دارند، اما تلویزیون‌های خانگی به لطف برخورداری از RF Tuner می‌توانند با دریافت سیگنال، محتوای شبکه‌های تلویزیونی محلی را پخش کنند.

درحال‌حاضر تلویزیون‌های خانگی در ابعاد مختلفی تولید و عرضه می‌شوند که حتی در برخی موارد شاهد معرفی مدل‌هایی با ابعاد نمایشگر ۸۸ اینچ یا بزرگ‌تر نیز هستیم. بااین‌حال، مهم‌ترین تفاوت میان نمایشگر با تلویزیون خانگی در ابعاد صفحه‌نمایش نیست؛ بلکه در برخورداری تلویزیون‌ها از تیونر فرکانس‌های رادیویی یا RF Tuner است.

تیونر درواقع بخشی از گیرنده رادیویی در تلویزیون است که سیگنال‌های الکتریکی در فرکانس‌های رادیویی را ازطریق آنتن دریافت می‌کند و آن را بعد از تقویت اولیه به سیگنالی در فرکانسی مشخص (فرکانس میانی) تبدیل می‌کند. 

به بیانی ساده، فرکانس‌های رادیویی متشکل هستند از سیگنال‌های صوتی و تصویری که تیونر تلویزیون پس از دریافت آن‌، سیگنال‌ها را به بخش‌های مرتبط برای پخش صدا و تصویر می‌فرستد. با ذخیره هر کانال تلویزیونی، درواقع مشخصات فرکانس آن در حافظه‌ی تلویزیون قرار می‌گیرد و زمانی‌که کاربر، کانال مد نظر را انتخاب کرد، تیونر اطلاعات فرکانس مربوطه را دریافت و به بخش‌های مدنظر انتقال می‌دهد.

درحالی‌که تلویزیون‌های قدیمی، قادر به پردازش سیگنال‌های فرکانس رادیویی بودند، نمایشگرها به نحوی طراحی شده بودند که سیگنال‌های ویدیویی را پردازش کنند. شاید در محصولات مدرن چنین اتفاقی رخ ندهد و درواقع بتوان به لطف برخورداری از کامپیوتر از نمایشگر یا تلویزیون استفاده‌ی مشابهی کرد؛ اما محصولات قدیمی به چنین شکلی نبودند.

تفاوت میان سیگنال ویدیویی و سیگنال فرکانس رادیویی چیست؟

در تعریف فرکانس رادیویی باید گفت به محدوده‌ای از نوسانات در بازه‌ی ۳۰ کیلوهرتز تا ۳۰۰ گیگاهرتز گفته می‌شود که درواقع بسامد موج‌های رادیویی و جریان‌های متناوبی هستند که سیگنال‌های رادیویی را حمل می‌کنند. در طرف دیگر، سیگنال‌های ویدیویی از طرف منبعی با قابلیت پردازش تصویر جهت کنترل تصویر به نمایشگر پویشی فرستاده می‌شوند. این سیگنال‌ها حاوی اطلاعات نمایشی به‌همراه سیگنال‌های هم‌زمان‌سازی افقی و عمودی هستند. اصولا سیگنال ویدیویی در دو دسته آنالوگ و دیجیتال دسته‌بندی می‌شود.

تفاوت‌های قابل ملاحظه‌ای میان سیگنال ویدیویی و سیگنال فرکانس رادیویی وجود دارد که عبارت‌اند از:

قدرت سیگنال: قدرت سیگنال فرکانس رادیویی به‌مراتب از سیگنال ویدیوی بیشتر است.

.

نیاز به کابل مخصوص

سیگنال‌های فرکانس رادیویی از قدرت بالایی برخوردار هستند و به همین دلیل نیاز به کابل‌های ضخیم‌تر مانند کابل‌های کواکسیال دارند. این موضوع در حالی است که برای انتقال سیگنال ویدیویی می‌شود از کابل‌های معمولی استفاده کرد. سیم‌های کواکسیال، مدل‌های مختلفی دارند که گاهی بر مبنای امپدانس تقسیم‌بندی می‌شوند. اصولا دو امپدانس ۵۰ و ۷۵ اهمی کابل‌های کواکسیال را از یکدیگر متمایز ساخته‌اند که برای مصارف تلویزیون‌های خانگی بیشتر از کابل‌هایی با امپدانس ۷۵ اهم استفاده می‌شود. از مدل‌های رایج کابل کواکسیال با امپدانس ۷۵ اهم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

در نظر داشته باشید که میراکنندگی برگرفته از میرایی  است. میرایی، خاصیتی از علم فیزیک محسوب می‌شود که به‌عبارتی باعث کاهش دامنه‌ی نوسان در سیستم‌های نوسانی می‌شود

نوع محتوای انتقالی

فرکانس رادیویی قادر به انتقال محتوای صوتی و تصویری است؛ اما سیگنال ویدیویی یا تصویری تنها محتوای تصویری را منتقل می‌کند. فرکانس‌های رادیویی شامل طیف‌های موج مختلفی در دامنه محدوده‌ی وسیعی می‌شوند که برای مثال می‌توان به فرکانس بسیار پایین در محدوده فرکانسی ۱۰۰ هرتز تا ۳ کیلوهرتز تا فرکانس بسیار بالا با محدوده ۳۰ تا ۳۰۰ گیگاهرتز اشاره کرد.

اصولا زمانی‌که در مورد تلویزیون‌های خانگی صحبت می‌کنیم درواقع به محدوده فرکانس‌های زیر 

اشاره می‌شود. دامنه‌ی محدوده‌ی فرکانس طیف موج موارد ذکرشده به شرح زیر است

• فرکانس HF
•  از ۳ مگاهرتز شروع شده و تا ۳۰ مگاهرتز می‌رسد. 
• فرکانس VHF
• از ۳۰ مگاهرتز شروع شده و تا ۳۰۰ مگاهرتز می‌رسد.
• فرکانس UHF
• از ۳۰۰ مگاهرتز شروع شده و تا ۳ گیگاهرتز می‌رسد.